En ineens is Frans Timmermans ook door de pomp. Ineens mogen er toch wél grenzen aan de groei worden gesteld. Mogen er überhaupt grenzen worden gesteld aan de instroom van asielzoekers, expats, gastarbeiders in Nederland. Goed, Timmermans noemt het voortaan uitsluitend ‘arbeidsmigratie’, maar iedereen, dus ook de PvdA/GL-kiezers, weet dat het in werkelijkheid gaat om asielzoekers.
Asielzoekers, u weet wel, die groep mensen waarover men alleen mag zwijgen. Die groep mensen die zoveel geld kost, zoveel problemen oplevert, de samenleving zo verdeelt, de polarisering zo aanwakkert, wat zeg ik, kerosine is op het vuur van de verdeeldheid in de maatschappij.
Asielzoekers, waarop voorheen geen enkele kritiek werd geduld in de hoek van de PvdA, laat staan in de hoek van GroenLinks, waar ze überhaupt geen kritiek willen op zelfs maar het idee van grenzen.
Dus ineens heeft Timmermans het licht gezien? Hij was op weg naar Damascus, hoorde een stem, zag een wit licht en raakte blind? Gaat hij nu ook zijn naam veranderen van Frans naar Fransus? Wanneer vallen de schellen van zijn ogen?