Eigenlijk wilde ook ik het over lintjesgate hebben, want zulk fijn en heerlijk poldercabaret, met die oer-Hollandse heerlijk hoekig lompe horkerigheid van zo’n autistisch weigerende Faber (geen stempelmachine!) verdient natuurlijk een vijfsterrenrecensie.
Maarja, ik kom nooit meer over Rob Hoogland (de Grote Vriendelijke Reus van De Telegraaf) heen qua lintjesgaterecensie (Telegraaf-column in kwestie hier, Rob Hoogland-Substack daar).
Hij zegt verder alles wat er nog over lintjesgate te zeggen valt.
Voor zover dat nog mogelijk is, want je kunt in elk geval niet vinden dat de vaderlandse media erg stil zijn gebleven en dat lintjesgate niet is opgeblazen tot absurd hysterische proporties. Absurde hysterie die overigens ook werd veroorzaakt door oppositieleden, daar niet van.
Enfin, wat de GVR in De Telegraaf schrijft dus:
“Het zou bijvoorbeeld veel meer nut hebben gehad om beraadslagingen over het tekort aan honderdduizend woningen in Nederland te houden. Over de dreigende energie-catastrofe als resultaat van groen oogkleppenbeleid. Over de asielcrisis. Over de problemen in de vastgelopen zorg en in het sterk islamiserende onderwijs.
Of over het verbranden van een Israëlische vlag op de Dam en het wangedrag van de terreurwappen aldaar die straffeloos konden oproepen tot de vernietiging van Israël, een schandaal dat zowel door het OM als door de burgermoeder van ons hoofdgehucht angstaanjagend werd gebagatelliseerd. Over het steeds nadrukkelijkere opeisen van de openbare ruimte door mohammedanen, zelfs voor hun gebed.
Maar ze hadden er geen tijd voor, dat stelletje Haagse amateurs.
Ze wilden het over lintjes hebben.”
Ieder woord raak. Jan Klaassen en Katrijn worden door de Nederlandse politici onttroond als koning en koningin van de poppenkast.