Ode aan het Apple-consumentisme

Apple als Cartesiaanse bestaansgrond

Had ik maar een nieuwe iPad. En een MacBook Air. En een Airpods Max. En een Mac Studio met bijbehorend beeldscherm. En eigenlijk alles wat van Apple verkrijgbaar is.

Ik ben een Apple fanboy en mijn behoefte aan Apple-producten is soms nog groter dan mijn behoefte aan suiker, en dat zegt wat.

Het is niet dat ik geld heb voor al die dure spulletjes dus het blijft bij verlangen en misschien is dat maar goed ook.

Ik ben een overtuigde kapitalist en consumentist, maar het belang van verlangen zit 'm in dat verlangen zelf, niet in de bevrediging van dat verlangen, al is het onmogelijk je nooit over te geven aan die bevrediging, al helemaal niet als die bevrediging, zoals bij suiker, makkelijk te verkrijgen is.