Dus ik begrijp dat terwijl reddingswerkers nog zo’n beetje bezig waren met zwaargewonde kinderen onder die Duitse aanslag-Mini vandaan te peuteren, er alweer gutmenschen bezig waren met ‘protesteren’ tegen de rechtse politisering van die aanslag. Ze protesteerden niet tegen de radicale islam, of gewoon zomaar tegen het feit dat weer kinderen slachtoffer zijn geworden, neen, ze protesteerden tegen het feit dat politici direct na de aanslag zeiden dat ze iets aan de veiligheid en de asielproblemen willen doen.
Ja weet je, je kunt het een talent noemen, dergelijk autistisch activisme. Die horkerige gevoelloosheid, het heeft ook wel iets aandoenlijks. Iets meelijwekkends vooral. Het zijn, al met al, toch mensen die zichzelf niet kunnen helpen en al lang geleden zijn opgegeven door iedereen die ooit probeerde ze te wekken uit hun ziekelijk dogmatisch-narcistische sluimering. Alle hoop is verloren voor deze zielen, kortom.